- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
- مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
- سایت قرآنی تنـــــزیل
- سایت مقام معظم رهبری
- سایت آیت الله مکارم شیرازی
- سایت آیت الله نوری همدانی
- سایت آیت الله فاضل لنکرانی
- سایت آیت الله سیستانی
مدح و شهادت امیرالمؤمنین علی علیه السلام
بسکه خون گشت ز نامردی مردم جگرش بود زخم جگرش سختتر از زخم سرش اوست مظلوم که تا لحظۀ جان دادن بود استخوان در گلو و خار به چشمان ترش نخلها اشک فـشـانـدند به اشک شب او چـاههـا نـالـه کـشـیـدنـد بـه آه سـحــرش از شبی که گُل نیلوفریاش خفت به گِل نه مدیـنـه، همه جا بود سـیه در نظـرش خود شهید و پدرِ هـشت شهید است علی عجـبـا یک پـدر و این همه داغ پـسرش گـاه، چـون شـمع برای بـشـریت شد آب گاه، پروانهصفت سوخته شد بال و پرش اوست مظلومترین رهبر و میباید خواند از حسین و حسن و فـاطمه مظـلومترش به خداوند قسم، سختتر از زخـم جـبین داغ زهراست که تا حشر بود بر جگرش عمر بیفـاطمه جان دادن او بود که بود فاطمه هم سپهـش هم زرهش هم سپرش نخل «میثم» همه دم سبز که تا سبزه بود روید از اشک علی بر همه خرمای تَرش
: امتیاز
|
ذکر سینه زنی شهادت امیر المؤمنین علیه السلام
علی آنکه مهر فروزان ** کشد از جمالش خجالت عـلی آنکه با تـیـغ فـتـنه** فـدا شـد به راه عـدالـت عـلی آنکه در جـلـوۀ او** نـمایـان شـده نـور داور کسی که بُوَد در نگاهش** رعـیّـت یکـی با بـرادر عـلـی نـور ایــمـان عـلی اصـل قــرآن بُــود ایـن نـــوایــم علی جان علی جان یـا حـیـدر؛ یا مـرتضی یا مـرتضی یا مـرتضی (۴) ******************************** به مـرثـیه های غـریـبی** شـده دیـده از داغ او تر سر و چهرۀ غرق خون رفت** به دیدار زهرای اطهر علی کشتۀ راه دین شد** وَ جانش شد از غصه بر لب ولی گویم از عمق جانم** امـان از دل زار زیـنـب چــه درد بــزرگـی چـه داغ عـظـیـمی نصیبـش شد از غم دوبــاره یــتــیــمـی یـا حـیـدر؛ یا مـرتضی یا مـرتضی یا مـرتضی (۴) ******************************** هـمیشه به چـاه غـریبی ** بُـوَد نـالـه و آه حــیــدر خوش آن امتی که همیشه** بُـوَد پـیـرو راه حــیـدر دل پــیــروان حـقـیـقـی ** بُــوَد در پــنــاه ولایـت خوشا آن کسانی که هستند** هـمـیـشه به راه ولایت بُـود اهـل دیــن را دو راه ســـعـــادت ولایـــت؛ ولایـــت شـهــادت شـهـادت یـا حـیـدر؛ یا مـرتضی یا مـرتضی یا مـرتضی (۴)
: امتیاز
|
ذکر سینه زنی شهادت امیر المؤمنین علیه السلام
نــدارم طـاقـت چــشـم تــر تـو نشسته خاک غربت بر سر تو شوم راحت ز غمها زینب من روم در پیـش زهـرا مـادر تـو تو میمانی و غمهایت * فـدای سـوز صدایت * بـسوزد این دل برایت (۲) ز بعد رفـتــنم بـابـا شوی تـنها تو میمانی و درد غربت و غمها ای، عـلی جان علی جان علی جان ** مظلوم عـلی جان علی جان علی جان ********************************************** بـبـیـن بـابـا بـرایـت بیقـرارم کنار بـسـترت شد گـریـه کارم نشـسـته بر سرم گـرد یـتـیـمی بـرایت تـا قـیـامـت سـوگـوارم به عشق تو من اسیرم * من از این زندگی سیرم * نرو که بیتو میمیرم(۲) غـم زینب چه بیاندازه شد بابا بـرایم داغ مـادر تـازه شد بـابا ای، عـلی جان علی جان علی جان ** مظلوم عـلی جان علی جان علی جان ********************************************** الا عـبـاس من ای نـور عـیـنـم تو هستی ماه مـقـطوع الـیـدینم تو در کربوبلا گـردی فـدائی دگـر جـان تو و جـان حـسـیـنم به عهدت وفـاداری کن * برایش عـلمداری کن * حسین مرا یـاری کن(۲) حسین من غریباست و شود تنها پس از تو میشود در بند ماتمها ای، حسین جان حسین جان حسین جان، مظلوم حسینجان حسین جان حسین جان
: امتیاز
|
ذکر سینه زنی شام غریبان امیر المؤمنین علیه السلام
داغِ دلِ خـسـتـه جـلی شـد شـام غـریـبـان عـلـی شـد آه ازین غـربت بیکـرانـه فرقِ بشکسته، دفـنِ شبانه یـا عـلـی یـا عـلـی یـا عـلـی جـان (۲) ********************** اولاد مولا زار و مدهوش تابوت بابا بر روی دوش زنـده شد یاد یاس شـهـیده دفـنِ آن مادرِ قـد خـمـیـده یـا عـلـی یـا عـلـی یـا عـلـی جـان (۲) ********************** مولای عالَم رفته در خاک ناله زنم با قلب صد چاک خورده بر فرقِ باب الحوائج ضربۀ فـتـتـههای خَوارج یـا عـلـی یـا عـلـی یـا عـلـی جـان (۲) ********************** تـابـنـده شـد نـور هـدایـت از مـهـر رخـشـان ولایت مکـتـبش مکتب رَبّ یکـتا درس او درس زُهد است و تقویٰ یـا عـلـی یـا عـلـی یـا عـلـی جـان (۲) ********************** ما چـون شهـیـدان خـدایی هستـیم همه کـربوبـلایی راه ما راه خیر و سعادت پیروی از وَلی، تا شهادت یـا عـلـی یـا عـلـی یـا عـلـی جـان (۲)
: امتیاز
|
ذکر سینه زنی شهادت امیر المؤمنین علیه السلام
بر پا گـردیـده محشر ذکر لبـهـا شد حـیـدر از تیغ کـین دو تا شد فـرق سـاقـی کــوثــر حاجت روا شـد حـیـدر یا رب کـاسـۀ خـون شد چـشـم زیـنب واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر ******************************************** بـــاد عــــزا وزیـــده دل را به غـم کـشـیده وای من فـرق مــولا تـا بـه ابـــرو دریــده رنگین شد از خون روی حیدر خاک غـم ریـزد زهـرا بر سر واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر ******************************************** این غم چه جان ستان است غم صاحب زمان است خــونِ دلِ عــلــی از فرق سرش روان است این پیـرمـرد خـسـته زار است فکر رسـیـدن سـوی یـار است واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر ******************************************** چـشـم خـدا شد بسـته دل به مـاتـم نـشـسـته عاقـبت پر زد حـیـدر سوی پهـلـو شکـسـته راحـت شد حـیـدر از این دنـیا شد روان روحش سوی زهـرا واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر ******************************************** بـگـرفـتـه مـاه کـوفـه ای وای از آه کــوفـه از اشک چـشـم مولا راحت شد چـاه کـوفه چـاه و نـخـلـسـتان گـشـته آرام از نـالـههـای مــردی گـمــنـام واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر ******************************************** شد سیه رنگ افلاک میرسد صوتی غمناک امـشـب عـلـی آسـوده میگذارد سر به خاک کـفـن حـیـدر مـثـل زهــراست چون خون روان از سر مولاست واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر ******************************************** مـاتـم سـرا شـد دنـیـا غـم خانه گـشـته دلها مـولا عـلـی در جنان شد هـمـنـشـین زهـرا شبهای کوفه سرد و تار است زیـنـب بـیبـابـا زار زار است واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر ******************************************** از نـالــههــای مــولا راحت شد چاه صحرا یـتـیـم کـوفـه امـشـب نـدارد نـان و خــرمـا دنیا بیحـیـدر محـزون گـشـته زینب از این غم دل خون گشته واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر ******************************************** سـیـنـههـا بـیقــراره شـد فـلـک بیسـتـاره خـدا کـنـد کـه زیـنـب غـم نـبـیــنـد دوبــاره خــدا نـــیــارد گـــردد تــنــهـا نـگـردد حـیـران بـیـن صـحرا واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر،واویلا حیدر حیدر حیدر
: امتیاز
|
ذکر سینه زنی شهادت امیر المؤمنین علیه السلام
گرید سما گـوید زمین یاعـلی، یاعـلی نوحه کـند روح الامین یاعـلی، یاعـلی کعبه به تن کرده لباس عزا یا اهل عالم قتل المرتضی تَهَدَّمَت والله اَرکانُ الهُدی یا اهل عالم قتل المرتضی ************************************** آشـفـتـه از بـاغ جـنـان یاعلی، یاعـلی زهـرا رسیده قـد کمان یاعلی، یاعـلی با اشک دیده میشوید زخمش را یا اهل عالم قتل المرتضی تَهَدَّمَت والله اَرکانُ الهُدی یا اهل عالم قتل المرتضی ************************************** راحت شده آن خونجگر یاعلی، یاعلی از غـصۀ دیـوار و در یاعـلی، یاعـلی دیگر نبـیـند قاتلان زهـرا یا اهل عالم قتل المرتضی تَهَدَّمَت والله اَرکانُ الهُدی یا اهل عالم قتل المرتضی ************************************** محاسنش غرق به خون یاعلی، یاعلی محراب و مسجد لاله گون یاعلی، یاعلی دیگر نمیآید صدای مولا یا اهل عالم قتل المرتضی تَهَدَّمَت والله اَرکانُ الهُدی یا اهل عالم قتل المرتضی
: امتیاز
|
شهادت امیرالمومنین علیه السلام ـ بصیرت انقلابی در شناخت فتنه گران
مصیبت است که با ذوالفـقـار هم بوده بـرای یـاری دین جـان نـثـار هم بوده هم اهل ذکر و مناجات و خواندن قرآن بـرای گـریـه شـدن بـیقـرار هـم بوده مگر غریب تر از این؟! که دشمن حیدر کــنـار او وســط کــارزار هــم بــوده کدام درد، از این بیـشتـر که قـاتـل او به وقت ضربه زدن روزه دار هم بوده فـقـط نه در سحـر قـدر، دشمـن مـولا به ظهـر کرب وبلا پا به کار هم بوده همیشه اهل نماز شب است این دشمن نماز خـوانـده ولی نـیـزه دار هم بوده نه اینکه هر که علی گفت انقلابی شد که دشمـن عـلـی اهـل شعـار هـم بوده همیشه شیعۀ حیدر میان معـرکه است به نخـل بسته شده سر به دار هم بوده خـدا کـنـد که بگـویـنـد بعد رفـتـنـمـان شهید، شیـعـۀ چـشـم انـتـظـار هم بوده
: امتیاز
|
زبانحال امیرالمومنین علیه السلام قبل از شهادت
دیگـر بـرای پـر زدنم پـر بیـاوریـد آن خـلعـتی که داد پِـیـمـبر؛ بیاورید غربت توان دیدن من را ربوده است این خار را ز چـشم ترم در بیاورید تا خوب و بد حلال کنند این غریب را ایـتــام را بـرابـر بـسـتـر بـیـاوریـد زخم سرم که هم نمیاید چه میکنید جـای طـبـیـب چـارۀ دیگـر بیاورید آن معجری که نیمی از آن سوخت پشت در آن را برا ی بستـن این سر بیاورید چندیست سخـت تشنه دیدار گشتهام کـوثـر برای سـاقـی کـوثـر بیاورید مهری برای سجده من وقت احتضار از خاک روی چـادر مـادر بیاورید بـار دگر به کوفه اگر راهـتان فـتاد با خود اضافه چادر و معجر بیاورید
: امتیاز
|
مدح و شهادت امیرالمومنین علیه السلام
ای شهید عدل خود در بیت داور یا علی ای غمت از ریگ صحراها فزونتر یا علی سفرهها خالی ز نان و دیدهها از اشک پر بعد تو کی بر یتیمان میزند سر، یا علی؟
: امتیاز
|
مدح و شهادت امیرالمومنین علیه السلام
چشم خود بستی و چشم همه شد گریانت دست شستی ز یتیمان و صف طفلانت برو حق داری اگر میل به رفتن داری صبر کم کن بکش از دست همه دامانت
: امتیاز
|
مدح و شهادت امیرالمومنین علیه السلام
ای چشمها به صورت مولا نظر کنید جاری به زخم خود همه خون جگر کنید زینب! حسن! حسین! علی چشم خویش بست بر آن غـریب، جـامـۀ ماتم به بـر کنید ریزید همچو اشک به خاک ای ستارگان سخت است بیعلی شب خود را سحر کنید بیرون شهر کوفه در آن کوچۀ خموش آن کـودک خـرابه نشین را خـبر کنید ای جنّ و انس و حور و ملک ای تمام خلق تا روز حشر خاک یتیمی به سر کنید شیـر خـدا نـیـاز نـدارد دگـر به شـیـر اشک عزا روانه بر او از بصر کنید امشب به جای آنکه بر او شیر آورید خـون جـگـر نـثار، به زخـم پـدر کنید از قــصّــۀ خـرابـۀ شــام آوریــد یــاد یک شب گر از خرابۀ کوفه گذر کنید هنگـام شب جـنازۀ او را چو میبَـرید در سیـنه داغ فـاطـمه را تـازه تر کنید ای نـالههـای نیـمه شب هر شب عـلی آتـش شـویـد و بر جگـر ما اثـر کـنـید از بس گـنـاه کـردهام افـتـادم از نـظـر ای خاندان وحی به «میثم» نظر کنید
: امتیاز
|
مدح و شهادت امیرالمومنین علیه السلام
برخاست، که عزم و استواری این است بنشست، که صبر و بردباری این است ذکر لب او فُزتُ و رَبِّ الکعبه است در حال سجود، رستگاری این است ************ در چشم من آئینه علی، آب علیست مهتاب علی، مهر جهانتاب علیست خـون سر او، کـنار سجّـاده نـوشت مظلومترین شهیدِ محراب عـلیست ************ دریـا بود و گهـر به ساحـل مـیداد انگـشتـری خـویش به سائـل میداد از کیسۀ نان خشک میکرد افـطار از کاسۀ شیـر خود به قـاتـل میداد ************ گفتند: که پیش از عدم آمد به وجود آن صدرنشین مسند غـیب و شهـود یک روز طلوع کرد از کعبۀ عشق یک روز غروب کرد در حال سجود ************ جان با هیجان گِرد سرش میگردید پـروانـۀ دل دور و برش میگـردید در عــمــرِ کـمِ زمـامــداریِ عــلـی اسلام، به گِـرد محـورش میگردید ************ آفـاق کجا نـور جَـلی را حس کرد؟ آرامش صبـح اَزَلـی را حـس کرد؟ جـز پـنـج بهـار فـرصت زود گـذر کی طعم عدالت علی را حس کرد؟ ************ دل جام بلی ز روی میل از تو گرفت تأثـیر، ستـارۀ سهـیـل از تو گرفـت ای روح دعـا بعد تو شد عـالـمتاب انوار دعایی که کـمیل از تو گرفت ************ زیبایی چـشمهسار در چـشمش بود دلـتنگی و انتـظار در چـشـمش بود در کـوفـۀ بیوفـا صبـوری میکرد با آنکه همیشه خار در چشمش بود ************ شد تنگ غروب و بر دلم آه نشست در دامن شب ستـاره با مـاه نشست شیـون ز کـبوتران چاهی برخاست فـریاد تو وقـتی به دل چـاه نـشست ************ ای روح کـرم که مـظهـر احـسانی «آنی» که اشاره کرد «حافظ» آنی خـورشیـدی و ذرّه پـروری آیـیـنت آئـیـنـۀ «هَـل اَتی عَـلَی الاِنـسـانی» ************ ای نـام تو « دافِـعُ الـنِّـقَـم» یا مـولا وی یاد تو « سـابغُ النّـعَـم» یا مولا ای چشم خدا، گوشۀ چشمی، که گرفت آئـیــنــۀ دل، غــبـارِ غـــم یـا مــولا ************ مطلـوب تـمام اولـیاء مطلب اوست آیات تـوکّـل و رضا بر لـب اوست رایات قـیام و صلح و صبر و ایثار بر دوش حسین و حسن و زینب اوست
: امتیاز
|
زبانحال امیرالمومنین علیه السلام با حضرت زهرا سلام الله علیها
یک شب دگر تو منتظرم باش، فاطمه مَرهـم برای زخـم سرم باش، فـاطـمه یک عمر، انتظار تو را میکشم بس است هجرانِ روزگار تو را میکشم بس است از سیـنهٔ شکـستهٔ تو سیـنـهاَم پُر است از بازوان خـستهٔ تو سیـنهاَم پُـر است آری شنـیـدنـیـست، غـم ایـنـچـنـیـنیاَم طـولانـی است قـصهٔ خانه نـشیـنـیاَم مـیآیـم و نـگـفـتـنـیاَت را بمن بـگـو آن قـصـهٔ شـنـیـدنیاَت را بـمـن بـگـو من ماندهام هنوز، از آن رو گرفـتـنَت وای از زمانِ دست به پهلـو گرفـتـنَت ایکاش حرفی از در و دیوار میزدی یک ذّره حرف، از نوک مسمار میزدی غیر از وصیتت، به شبِ رفتنَت به من چیزی نگفتی عاقبت از محسنت به من صد ماجرا اینهمه تُو داری، ای دریغ! رفتی تو با تمام گرفـتاری، ای دریغ! یادم نرفـته آخـرِ خـط، گـفـتی یا عـلی بودی بخون و خاک و فقط، گفتی یاعلی حـالا عـلـی بـسوی تو پـرواز میکـند عـقـده ز اسـتـخـوانِ گـلـو باز میکـند گـویا هـنـوز منـتـظـرِ من نـشـستـهای من با سرِ شکسته، تو پهلو شکستهای تـازه حسن مصیـبـتـش آغـاز میشود کم کم صدای غـربتـش آغـاز میشود دارد حـسیـن، زمـزمـهٔ کـربـلا به لب زینب صبور، در همه غمهاست روز و شب میبینم آن زمان که سرم، جنگ میشود دامانِ اهل کـوفه پُر از سنگ میشود
: امتیاز
|
زبانحال حضرت زینب در شهادت امیرالمومنین علیه السلام
دلت هـوای اجـل کرده نیـمه جـانی تو در انـتـظـار و هــوایـیِّ آسـمـانـی تـو بیا بگـیـر ز اسم خودت مـدد، برخـیز هنوز هم که هـنوز است، پهـلـوانی تو امان ازین همه غربت به تازگی مَردم شده است باورشان که نماز خوانی تو چه قدر دل نگـرانی برای قـاتـل خود فدای این همه لطفت، چه مهربانی تو گرفته صبر مرا، رنگ چهـرۀ زردت بهـار من چه شده زخـمـیِ خـزانی تو دوباره فاطمه یا فاطمه است روی لبت به یاد محـسن و مـادر چه بیامانی تو سر شکسته نکرده است رو به قبله تو را شهـید روضۀ زهـرای قـد کـمـانـی تو شـبـیـه مــادرمـان فــاطـمـه دم رفـتـن برای پیکر صد پاره روضهخوانی تو امان از آن سر بر نیزه، وای از گودال امان ز کـوفه و زیـنب، اگر نمانی تو
: امتیاز
|
زبانحال حضرت زینب در شهادت امیرالمومنین علیه السلام
از نگـاه پـسرت سمتِ سرت ریخت دلم دست تو سرد شد و چشم ترت ریخت دلم از سخنهای طبیبی که تو را کرد جواب از نگاه همه در دور و برت ریخت دلم مـادرم فـاطـمـه را در نـظـرت میبـیـنم ریخت از فرق تو خونِ جگرت ریخت دلم نفـس من به نـفـسهای تو بـنـد است پـدر از نفـسهای کم و مخـتصرت ریخت دلم سمتِ کـوچه نظـرم جـلب شد و آنجا، با دیـدنِ جـمعـیـتِ پشت درت ریخـت دلـم رخ مهتابیِ تو روز مرا چون شب کرد خون فرق سر تو خون به دل زینب کرد این غم آنست که یک روزه مرا پیر کند کیـست تا حـال منِ غـم زده تفـسـیر کـند بس که این زخم عمیق است و ز تو خون رفته شیر هم سخت، بعـید است که تأثـیر کند کاش میمُـردم و این گونه نمیدیـدم که رنگ رخـسار تو هـر ثـانـیه تغـیـیر کند پشت در گفت یتیمی که مگر سابقه داشت بـیغـذا بـاشم و خـرمـای عـلی دیر کند رحمت حق به دو چشمی که به قصد قربت گریه بر غربت این زخمیِ شمـشیر کند کاش پیک اجل این بار کند صرف نظر لااقـل کـاش کـمـی هـم شده تأخـیـر کـند کاش فکـری تو به حال دل و آهم بکنی چـشم خود باز کـنی بـاز نگـاهـم بکـنـی ظاهراً زخم، عمیق است و شفا نیست که نیست سرِ مُنشق شده را هیچ دوا نیست که نیست میروی بعـدِ تو شایـد که بفـهـمـد کـوفه هیچ کس مردتر از شیر خدا نیست که نیست کیسۀ نان و رطب هم به تو میریزد اشک که گرسنه است یتیمیّ و غذا نیست که نیست کوفه نشناخت تو را بعدِ نبودِ تو چه سود پشت در جمع شده مَردُم و جا نیست که نیست داغ تو داغ بزرگـیست که تا آخـر عـمر مرهمی بر جگر خستۀ ما نیست که نیست با اشاره به من و تـشنه لـبت فـهـمـاندی هیچ داغی چو غم کرببلا نیست که نیست چشم تو ماتِ ابالفضل شد و ماتِ حسین روضه خواندی دمِ رفتن به مصیباتِ حسین
: امتیاز
|
زبانحال حضرت زینب در شهادت امیرالمومنین علیه السلام
اگرچه زخم به فرقش سه روز منزل داشت علی جراحت سر را همیشه در دل داشت نه پنج سال خلافت، که پیش از آن هم نیز دلی به سینه چنان مرغ نیم بسمل داشت دمــی کـه آیــنــهٔ آب چـــاه را مــیدیــد هزار حـنـجـره فـریـاد در مقـابـل داشت بلند دست کـریـمـش ز دیـده پـنـهـان بود چو بوتهای که در آغوش خاک حاصل داشت به نخل عاطفهاش دست هیچ کس نرسید به ذره چون دل خورشید، مِهر کامل داشت اگر شـبـانـه به اطعـام سـائـلان میرفت به جان فاطمه، شرم از نگاه سائل داشت پس از شهادت زهرا، علی ز عمق وجود همیشه در دل خود انـتظار قـاتـل داشت
: امتیاز
|
مدح و شهادت امیرالمومنین علیه السلام
قدر شب قدری و عزادار تو زهراست از روز ازل تا به ابد یار تو زهراست با بـال شـکـسته سرِ زخـمیِّ تو بـستـم تیمار تو با فاطمه غمخوار تو زهراست بر شـانۀ تو بیـرق دین است و ولایت بالاست عَلم چون که علمدار تو زهراست تیغی که شکسته سر تو قاتل تو نیست دق کردهای از داغ و گرفتار تو زهراست بازوی تو بستند و شکـستـند حریـمت بیمار غـم یـاسی و بیمار تو زهراست آه دل خــود را بـه تَـهِ چــاه مَـیــنـداز چون مشتریِّ آه دل زار تو زهراست این بـار قـرار من و تو گـوشۀ گـودال خنجر، پسِ سر، باز عزادار تو زهراست پـای سـرِ بر نـیـزه بیا نـدبه بخـوانـیـم که منتـظر دیـدن سـالار تو زهـراست
: امتیاز
|
مدح و شهادت امیرالمومنین علیه السلام
یک عمر از غم روزگاری نیلگون داشت بر مژههایش رشتههای اشک و خون داشت دیگر گـلی روی لبـش هرگـز نروئـید بر گونه اما لالـههـای واژگـون داشت دلتنگ زهرا بود و میزد دست بر هم روی لبـش انـا الـیـه راجـعـون داشت بر دوش او هـفت آسمان آوار غم بود تا بود زهـرا خانۀ حیـدر ستون داشت پشت سرش زینب به گریه آب میریخت پشت مسافر آب پاشیدن شگون داشت خـاکـی که مـیبـوسـیـد رد پـای او را گریه ز نون والقلم، ما یَسطرون داشت از فرق سر باید برون ریزد غمش را از غصهها آتشفشانی در درون داشت خـود ره نـشـان تـیـغ قـاتـل داد انگـار سر گشتهای را سوی مقصد رهنمون داشت رنگش عوض میشد ناگه صیحه میزد گویا فلک ازرفتن حـیدر جنون داشت در راه مسجد تا به خانه گریه میکرد از خاطراتش چشمهایی لاله گون داشت یـاد زمـانی که زنی پـهـلـو شـکـسـتـه در جای جای خاک کوچه رد خون داشت
: امتیاز
|
مدح و مناجات با امیرالمومنین علیه السلام در شب های قدر
این گونهای که تو، غرق خدا شدی مـانـدیـم، بـنـدهای! یا کـبـریا شدی؟ هرجا که میرویم، آنجا تویی عـلی کون و مکان شدی ارض و سما شدی مـا را نـگــاهِ تـو از خـاک آفــریــد با این حـساب تو، بـابـای مـا شـدی تـا مـا گـدا شـدیـم، بـیادّعــا شـدیـم جود و کرم شدی، لطف و عطا شدی سیلاب مشکـلات، ما را ربوده بود تا ایـنکه آمـدی، مـشکـل گـشا شدی «هُمْ راکعون»شدی، «والسّابقون» شدی هَم «إنّمایی» و، هَم «هـلْ أتیٰ» شدی رکـن و مـقـام، تو، بـیت الحـرام، تو در سرزمین وحی، سعی و صفا شدی ای خشت، چون ادب کردی به محضرش حالا برای خـود، ایـوانْ طـلا شدی با درد آمـدیـم، تـسکـیـن مان شَـوی با گـریـه آمـدیـم، نـورالـبُـکـا شـدی ای مـونـس هـمه در وقـت بیکـسی آخـر خـودت چرا تـنهـا رها شدی؟ هـنـگـامـۀ فـلـق، یـاد تـو مـیکـنـیـم چون در نماز صبح، حاجت روا شدی غرقاب خون خویش در بین آن گِلیم گـریـان روضـۀ یـک بـوریـا شـدی شبـهـای قـدر شـد، هـمـراه فـاطـمـه شـایــد روانــۀ کــربُ و بـلا شــدی
: امتیاز
|
مدح و شهادت امیرالمومنین علیه السلام
لطف کسی شبیه علی جان تمام نیست مهر کسی شبیه علی جان مدام نیست در پیـشگـاه حـضرت حـیـدر برای ما بـالاتـر از مـقـام گـدایـی مـقـام نیـست بـابـای مهـربـان و امـام و چـراغ دین در حق نوکران خودش او کدام نیست؟ بعد از فراق فاطمهاش روز خوش ندید جـز چاه با عـلی احدی هم کلام نیست گیرم که زخـم فـرق عـلی التـیام یافت هجـران یـاسِ سوخته را التـیام نیست از کوچههای کوفه پدر را به خانه برد دل خونتر از امام حسن هیچ امام نیست با هم بـرای غـربت زیـنب گـریـستـند از کوچه رد شدند، کسی پشت بام نیست خـاکـستر و نگـاه حـرامی و کعب نی جای عـقـیـله در وسـط ازدحـام نیست کوفه هر آنچه داشت حراجی دگر نداشت کوفه به هیچ وجه به سختی شام نیست
: امتیاز
|
مدح و مناجات با امیرالمومنین علیه السلام در شب های قدر
یا علی حِصنِ حَصین را تو خودت معنا کن گـم شـدم در خـودم آقـا تـو مرا پیـدا کن هر کجا رفتـهام از لطـف تو گفـتم حیدر این صفت در تو اگر نیست مرا رسوا کن دشمنت از تو کمک خواست نجاتش دادی شب احیاست بـیا نوکـر خـود احـیاء کن رو به ایـوان طـلایـیِّ تـو گـفـتـم العــفـو پس امان نامۀ این عاشق خود امضا کن از نگـیـن میگـذرم بیـن نـمازت به گـدا جـای انگـشتـر خـود اشک ولا اهـدا کن خـاک زیـرِ قــدم زائـر تو الـمـاس است کـوه نور آمـده درهای ضـریحت وا کن آرزویـم فـقـط ایـن اسـت، دَمِ جـان دادن ذکـر لـبـهـای مـرا نـالــۀ یـا زهــرا کـن تو سفارش کن و در روز ظـهور مهدی بیـن آن لشـکـر دلـداده مـرا هـم جـا کـن
: امتیاز
|